Narzekalnia

Moja mam nie chciała spędzić ze mną czaaaaasu T___T
A następnym razem zobaczymy się dopiero w sobotę... Czuję się taka wyprana z wszeklich emocji.
Myślałam, ze mi serce stanie gdy czytałam post Mun na jednym temacie, gdzie NAPRAWDĘ chciałyśmy przenieść posty gdzie indziej, a takiej władzy niestety nie mamy.
Przepraszam, naprawdę, jestem głupim człowiekiem i popełniam zbyt duzo błędów >.<

Offtop. Wszędzie. Morze, ocean! Tonę w spamie.
Już nawet nie mam siły tego wszystkiego czytać, jestem cholernie zmęczona, po usunięciu (w sumie) chyba 20 stron pierdół, które powinny znaleźć się w wyznaczonym do tego miejscu, albo PW...
W dodatku wychodzę na nie wiadomo jaka wiedźmę i okazuje się, że unieszczęśliwiam wszystkich naokoło tylko dlatego, że robię porządek na forum...
I muszę jeszcze napisać instrukcję pisania postów dzisiaj, bo bez tego się chyba nie obejdzie... >.<
Kończą mi się ferie. Jestem nieprzygotowana na zajęcia i cały dzień spędziłam na dworcach i w pociągach.
Jestem tym cholernie zmęczona.

Nie mam ochoty wstawać jutro o 6.
Dużo ludzi, na których mi zależy, z którymi chcę się spotkać i porozmawiać, których chcę bliżej poznać mieszka dość daleko ode mnie.
Wkurza mnie, jak ludzie tak bezczelnie najeżdżają na coś co kocham.
Ogólnie czuję się podirytowana.

Uhm... Logika Lepa mnie powala. Czemuś Boże dał mi tak ogromną cierpliwość? Jutro sprawdzian z historii... Nie chce mi się uczyć. I tak dostanę inne pytania niż te zagadnienia które pani dała w zeszycie, zawsze tak jest.
Czuję się wykorzystywana na wszelkie sposoby. "Zrób to.. Pomóż mi w tym..", a jak ja mam problemy to nikt nie potrafi znaleźć dla mnie czasu. Chcę się zabrać za szukanie materiałów o LM.C, ale matematyka... W jeden dzień 13 zadań, czuję, że liceum mnie kiedyś zabije.

Jakoś tak głupio się czuję. I tata uznał, że weźmie się za moje przygotowanie do egzaminu, co oznacza kompletny brak czasu na cokolwiek innego (dzięki tato! <3). Miesiąc i 11 dni codziennego czytania opracowań i repetytoriów, robienia testów, rozwiązywania zadań i wkuwania wzorów, bless ya.

Jedzie mi laska, której nie znam, a jestem już do tego stopnia wykończona, że robi mi się przykro. I to tak cholernie przykro, że mam ochotę płakać.
Wkurza mnie, że wszyscy w szkole interesują się mną dlatego, że ścięłam włosy. Wkurza mnie, że jakaś głupia blondynka jedzie mi, że "zrobiłam furorę nie do pobicia, bo o siebie nie dbam". Wkurza mnie, że kataloguje się mnie jako osobę, która kompletnie nie zajmuje się samą sobą, tylko dlatego, że u mojej matki wykryto raka. I ogólnie wkurwia mnie to, że przyczepia się do mnie ktoś, kogo nie znam, a ja jestem zmęczona i nie mam siły.
A ona jeszcze sugeruje, że nie umiem odróżnić butów rogera viviera od kolekcji louboutina. >.<

Irytuje mnie sposób myślenia niektórych ludzi, strasznie bolą mnie plecy, bo w bocy w ogóle prawie nie spałam, muszę na szybko robić stronę na zaliczenie z informatyki, nie mam odrobionej matmy, nie przeczytałam lektury i nie mogę ułożyć włosów. jestem do tego smutna, bo kiedy się staram nikt tego nie docenia

Nuuu.... psuje mi się poczta i "mój chłopak z tira" nie trąbi jak coś przyjdzie..
Zostałam ochrzczona jako "gej, erotoman pornograficzny wielbiący chłopców", kiedyś przez te przezwiska się pokroję. To upokarzające kiedy ktoś krzyczy do ciebie "geju!" na forum całej szkoły.
Koleżanki udzielają mi lekcji pod tytułem "jak się śmiać". Co im przeszkadza, że śmieję się jak wykastrowana hiena? Irytuje mnie ta ich chęć żeby mnie zmienić, kiedy odpowiada mi to jaka jestem.
Cały tydzień testów, szkoła sprawi, że umrę niczym Michaś "Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela". Ciekawe czy tą lekturę pani dyrektor obrała sobie za wzór nauczania.

Przyszłam do szkoły w obroży, żeby pooglądać reakcję kolegów. I zło. Bo była ona zupełnie inna od tej, której się spodziewałam. Oczywiście banda idiotów z mojej klasy nie zrozumiała znaczenia tej jebanej obroży, jej najczęstszego wykorzystania itd. i zaczęli się mnie pytać, czy znaczę teren tak samo jak psy T_T Nie powinnam zapominać, że moje poczucie humoru i żarty rozumieją tylko ludzie inteligentni i z wyobraźnia T_T
A. miała dzisiaj zjebany humor i nie chciała mi powiedzieć dlaczego, kończąc na "jest mi zimno i brzuch mnie boli", kiedy ja doskonalę wiem, że nie tylko o to chodzi.
Ponad pół klasy postanowiło sobie ubzdurać, że A. jest moją dziewczyną i kiedy odchodzimy na bok, by porozmawiać, to kiedy wracamy zostaję zarzucana pytaniami "jak było?" albo tekstami "znowu się lizały". Chce mi się płakać, kiedy słyszę takie insynuacje, bo nie ważne jak ładną dziewczyną nie byłaby A., to jest moja przyjaciółką i same myśli o czymś takim są dla mnie po prostu niesmaczne. Zaczynam nienawidzić mojej klasy szczerą nienawiścią.

Jesteś wściekła. Wróciłam z zajęć, weszłam do domu, wzięłam sobie miskę z resztką krakersów, zaniosłam ją do pokoju, poszłam się rozebrać. W międzyczasie weszła Ajka. Poszła mi do pokoju. Ja wracam, a ta mi zżera moje ciastka. Powiedziała , żebym jej wydrukowała trzy strony. Dalej wpierdalała moje krakersy. Wydrukowałam jej to, zakładam ochronkę na drukarkę, ta dalej je. Zanim wyszła wzięła jeszcze dwie garście i uśmiechając się do mnie chamsko poszła DALEJ wpierdalając MOJE krakersy. Przyszła mama, ona się do nich dossała i do mnie z bulwersem dlaczego ja nie robię lekcji?! Jasne, kurwa, ledwo weszłam do domu i już, już wszystko mam mieć zrobione.

nienawidzę, kiedy mi dobitnie pokazują, że jestem jedynie upierdliwym dodatkiem do ich kochanego dziecka, które każą mi nazywać bratem. To przewspaniałe uczucie, mieć świadomość, że uważają cię za śmiecia potrzebnego tylko do tego, by na nich zarabiać.

Mój urodzinowy tort do szkoły w całości waży ponad 2kg i nie spodziewam się, żeby jakieś 35 jego kawałków ważyło dużo mniej, a ja będę musiała z nim po korytarzu chodzić, w dodatku w szkole jest tłok jak na promocji szynki w Carrefourze i trzeba się przeciskać, jak go nie wywalę/nikt mi go nie wywali, to będzie cud x___x
Dopiero jutro mogę iść zanieść wniosek o dowód, bo 'dzisiaj jeszcze jestem niepełnoletnia', w związku z czym jutro czeka mnie kolejna wycieczka do urzędu stanu cywilnego. Czy jeden dzień to naprawdę taka różnica?! ==
Nie chce mi się przepisywać ficka...

Fick mi nie wychodzi, mój mózg jest dzisiaj oporny na wiedzę i chyba jednak spieprzę ten sprawdzian z biologii, pączki nam nie wyszły i strasznie się mama wkurzyła, nie mam na nic czasu, bo jestem piekielnie zmęczona, chyba znowu przez wiosnę.

Bedę się użalać tutaj bo nie mam ochoty dłużej dusić w sobie większości spraw, a nie mam przyjaciela któremu mogłabym się pozwierzać. Nawet fakt, że ktoś pomyśli sobie "czy ona nie ma nic lepszego do roboty niż użalanie się nad sobą?", już tak bardzo mnie nie martwi.
Irytuje mnie to, że urzędnicy źle wykonują swoją pracę. Jak sąd może nie zaksięgować zeznań? Ich bawi to, że ludzie marnują swoje pieniądze na zeznania, by potem mieć łatwiejsze życie? Podoba im się ten fakt, że osoby mające słabe serce mdleją na sali? Lubią słuchać 15 razy tych samych słów na temat tej samej sprawy? To chore! Przez nich mojej mamie przestaje się chcieć walczyć o cokolwiek, nie mówiąc już o tym co przeżywa moja babcia. A jak one się poddają to ile czasu minie nim i mnie przejdzie ochota do radości? Ile czasu minie nim nasza rodzina kompletnie się rozwali? Ja zaczynam mieć powoli dość, chociaż mnie aż tak bardzo to nie dotyczy.

smutno mi, że zrobiło się tak cicho, że tak łatwo stracić przyjaźń, a tak trudno zyskać choćby sympatię. smutno mi, bo znowu pewnie nadinterpretuję zachowania pewnej osoby. smutno mi, bo nie idzie mi pisanie. smutno mi, bo dieta jest do dupy.
na dodatek jestem denerwująca.

Przepaliła mi się żarówka w lampce na biurku i nic nie widzę.
Właśnie wpierdoliłam paczkę chipsów i zaczynam się nienawidzić...
Jutro matka chce iść na basen z całą rodziną, a ja się nie mogę z tego wykręcić. Będę miała problem, bo nie będę mogła czegoś przed nią ukryć i będę miała największe kłopoty w całym moim życiu...

Rei-chan napisał:

Właśnie wpierdoliłam paczkę chipsów i zaczynam się nienawidzić...

Ja wczoraj wpierdoliłam 7 kawałków tortu (3 z jednego, 4 z drugiego) + dwa pączki na kolację po 22, ja dopiero powinnam się nienawidzić! To był najbardziej tłusty czwartek w moim życiu, niedługo będę jak szafa trójdrzwiowa wyglądać.

Już wywaliłam 300zł z kasy na osiemnastkę; wiedziałam, ze nie było potrzeby specjalnie myśleć nad tym, w co ją zainwestować - wystarczyło wpaść do trzech sklepów przy okazji wizyty w mieście z wnioskiem o dowód.
Swoją drogą, ten temat ma prawie dwa razy więcej stron niż Szczęściarz. Skąd u Was tyle narzekania, ludzie? >:

Cytat :

Ja wczoraj wpierdoliłam 7 kawałków tortu (3 z jednego, 4 z drugiego) + dwa pączki na kolację po 22, ja dopiero powinnam się nienawidzić! To był najbardziej tłusty czwartek w moim życiu, niedługo będę jak szafa trójdrzwiowa wyglądać.

Gdybym ja tak jadła raz w roku, na urodziny, a nie zaraz po tym, jak sobie obiecuję, że przejdę na dietę, to by nie było źle...:/

Cytat :

Swoją drogą, ten temat ma prawie dwa razy więcej stron niż Szczęściarz. Skąd u Was tyle narzekania, ludzie? >:

Bo dużo łatwiej zauważa się te złe rzeczy, ludzie lubią się taplać we własnym nieszczęściu T_T

Zaczynam wpadać w paranoję, jak zwykle nie potrafię się rozeznać w swoich uczuciach i czuję się jak bohaterka taniego serialu>.<

Rei-chan napisał:

Gdybym ja tak jadła raz w roku, na urodziny, a nie zaraz po tym, jak sobie obiecuję, że przejdę na dietę, to by nie było źle...:/

Ale ja nie jem tak raz do roku XD Kolację po 22 mam zawsze, po części dlatego, że bardzo późno chodzę spać i jakbym jadła wcześniej, to do tej 2 czy 3 bym z głodu umarła. A tak poza tym, to nigdy żadnej diety nie stosowałam i jem to, co chcę i kiedy chcę XD Za bardzo lubię czekoladę, żeby się katować <3

Rei-chan napisał:

Bo dużo łatwiej zauważa się te złe rzeczy, ludzie lubią się taplać we własnym nieszczęściu T_T

To jest polska mentalność; jak dobrze by nam nie było, to i tak znajdziemy coś, na co można narzekać.

Co tu się taka cisza nagle zrobiła? Oo

Czuję się źle, mój stan zdrowia zamiast się polepszyć pogorszył się.
Moja kotka była sterylizowana i okazało się, że była w ciąży. Nie mogę przestać płakać, gdy pomyślę o tym, że odebrano życie 3 istnieniom, które nie zdążyły się jeszcze przekształcić w koty i narodzić. Paskuda marnie wygląda, nie potrafi ustać na nogach, ciągle się przewraca. Za wcześnie się wybudziła z narkozy i ma teraz spore problemy, wymiotuje, nie może nic jeść ani pić. Jeszcze nie wolno jej wspinać się na wysokie miejsca, a ona jest w stanie spać tylko i wyłącznie na grzejnikach. Ma depresje, nie poznaje otoczenia. Wiem, że z tego wyjdzie, ale tak mi jej żal i ogarnia mnie smutek gdy ją widzę jak się męczy.

Cytat :

Ale ja nie jem tak raz do roku XD Kolację po 22 mam zawsze, po części dlatego, że bardzo późno chodzę spać i jakbym jadła wcześniej, to do tej 2 czy 3 bym z głodu umarła. A tak poza tym, to nigdy żadnej diety nie stosowałam i jem to, co chcę i kiedy chcę XD Za bardzo lubię czekoladę, żeby się katować <3

Ja tez jem tak zawsze kolację, ale gdybym jeszcze nie wpierdalała tyle słodyczy i nie miała pojebanej potrzeby jedzenia z nudów, to by było bardzo miło.

Yuki, nie martw się, wszystko będzie okej...

Mam mętlik w głowie i nie potrafię się rozeznać we własnych uczuciach, emocjach, żalach i pretensjach do świata i w szczególności do A. W dodatku mam wyrzuty sumienia, bo nie mam prawa mieć do niej jakichkolwiek pretensji i żali.

Czuję się zdominowana przez kota, zresztą moja mama, czyli Wielki-i-nieustraszony-Stalin-w-spódnicy, też... Wystarczy, że Paskuda wyda ze swojego pyszczka jakikolwiek dźwięk, a my lecimy na złamanie karku by dowiedzieć się, że chce być podrapana za uszkiem, lub że jej zbyt zimno T__T
Jeszcze nie można nigdzie wyjść bo w domu echem odbija się jej "Aaaaauuuuuuł", i łazi na nami jak cień. Leży ci cały czas na kolanach i każe się głaskać. Inaczej pożegnaj się z czystym ubraniem i czystą podłogą w kuchni...

Przez ostatnie cztery dni mniej lub bardziej umierałam w swoim łóżku. No żesz w mordę hipogryfa, DLACZEGO W WEEKEND?! Dlaczego nie mogłam być chora kulturalnie od poniedziałku? Echuuu~ Dodatkowo jutro muszę iść do szkoły, będę musiała się wić i usmiechać, żeby jeszcze mnie do kina zabrali w czwartek.
A tak najbardziej, najbardziej wkurza mnie fakt, że osoby, które lubiłam za to, że są sobą, do nikogo się nie dopasowują i nikomu nie liżą za przeproszeniem dupy, stały się... własnie takie. I nawet nie wiem, kurwa, kiedy. Normalnie mam ochotę coś pociąć. Tak, żeby było dużo krwi.

Może chcesz? *nadstawia nadgarstek*

Jestem rozbita emocjonalnie, nadal nie potrafię zidentyfikować swoich uczuć, w dodatku Yuki boleśnie mi uświadomiła pewną rzecz, którą średnio mam ochotę dopuszczać do świadomości. Będę stosowała cudowną politykę oszukiwania samej siebie i niezauważania niektórych faktów.

Myślałam raczej o kurze, albo króliku... ale dzięki za chęci xDDD

I chyba bardzo chcę już iść do liceum, chociaż obawiam się, że nawet w liceum dopadną mnie niektóre przypadki bezmyślnego klonowania innych. Żeby tak nie było, musiałabym się naprawdę dobrze uczyć. Albo najlepiej zostać laureatką w jakimś konkursie wojewódzkim, czy czymś w tym stylu i wyekspediować się do jakiejś klasy dla geniuszy. >.<