Kagrra, - Kotodama

Kagrra, - Kotodama
Kami sae nemuru yamiyo no shita ni
Tada hitori mukau negau wo daite
Shiroi koromo ni kono mi wo tsutsumi
Hitotsu no omoi wa hametsu ni mukau

Kura kumo no shita ushitora no koku surudoi hikari wo tsukitateru
Noroi wo nigiru akai kono te wa sochira no mune wo eguru deshou

Unmei wa ima toki wo koete
Mekurumeku omoi wa shakunetsu no honoo e

Kanawanai koi wa tameiki ni kumoru
Nagaredasu kono namida wa chi ni kawaru

Shiroi koromo wa shinku ni somari
Kono inochi mo mata hakanaku chiru

Hitomi wo tojite saigo no toki wo koeru sono shunkan semete
Subete wo wasure hon no hitomi sochira no mune ni mekake wo daite

Unmei wa ima toki wo koete
Afuredasu omoi wa tomedonaku nagare
Tamashii wa kiesaru koto naku
Raisei wa sochira ni ai sarete mitai


Potęga słów
W głębiach ciemności, gdzie śpi nawet sam Bóg
Trzymam się mego pragnienia, stojąc sam w pojedynkę
Owinięty w tę białą szatę
Moja jedyna miłością jest zapoczątkowana jego klęską

Otoczony czarnymi chmurami, Diabeł szczerzy kły, rzucając ostrymi snopami światła
Moja dłoń trzymająca to przekleństwo na pewno wyrzeźbi je w Twoim sercu

Linia życia przewyższa każdą chwilę
A moja trwająca miłość ginie w ogniach piekielnych.

Mą utraconą miłość przysłania westchnienie
Łzy, które ronię skaził kolor krwi

Ma biała szata jest splamiona szkarłatem
A kwiat mego życia traci swoje płatki

Linia życia przewyższa każdą chwilę
A potęgę mej miłości nie jestem już wstanie kontrolować
Dusza moja nigdy nie zniknie
Mam nadzieję, że pokochasz mnie w mym następnym życiu